ขี้ขม หมายถึง น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Osteochilus hasselti ในวงศ์ Cyprinidaeเกล็ดข้างตัวมีจุดสีดําจนเห็นเรียงกันเป็นลายตามยาว ๖-๘ เส้นที่โคนครีบหางมีจุดสีดําใหญ่ ครีบต่าง ๆ สีแดงส้ม เฉพาะครีบอกสีเขียวอ่อน พบทั้งในแหล่งนํ้านิ่งและนํ้าไหลทั่วทุกภาคของประเทศไทย ขนาดยาวได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร, ซ่าสร้อยนกเขา นกเขา หรือพรหมหัวเหม็น ก็เรียก.
น. ผักขี้ขวง. (ดู ขวง ๑).
ดู ขี้ควาย.
ดู ตะเข็บ ๑.
ดูใน ขี้.
น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Urena lobata L. ในวงศ์ Malvaceae ดอกสีชมพูผลมีขนปลายเงี่ยงคลุม. (๒) ดู กระชับ ๑.
น. สารซึ่งตัวครั่งผลิตออกมาหุ้มลําตัว ประกอบด้วยชันเป็นส่วนใหญ่ ไข และสารสีแดง.
น. ชื่อปลาทะเลชนิด Polycaulus uranoscopus ในวงศ์ Synanceiidaeตัวแบนข้างเล็กน้อย หัวสั้น ปากกว้างเชิดขึ้น ลําตัวมีรอยด่างสีนํ้าตาล มักมีจุดขาวประปราย ขอบครีบเป็นสีดําคลํ้า เงี่ยงมีพิษซ่อนตัวอยู่ตามซอกหินหรือพื้นท้องทะเล, ขี้ขุย ก็เรียก.